Efsad’ın kuruluşunda büyük emeği bulunan sevgili hocamız Kenan Şanlıer’i kaybetmenin üzüntüsü içindeyiz.
“Siz hiç bir insanin ölümünün bile insanlarin yüzünü acıyla da olsa güldürdüğünü gördünüz mü…
Siz hic bir insanin ölümünde, onu akliniza getirince dudaklarda tatli bir tebessüm oluştuğunu isittinimiz mi…
İste biz simdi gorduk… Ve işittik…
Sohbetlerini, hikayelerini, yasadigi o tatli olaylari anlatisindaki sevimli yuzunu, EFSAD’da yaptigi gosterilerini hic unutamayacağımız sevgili hocamiz “Kenan ŞANLIER” ne yazik ki aramizdan ayrildi…
Hem de şairin “her ölüm biraz erken ölümdür” dizesine nazire yaparcasına…
Tüm EFSAD camiasinin başı sağolsun…
Nur içinde yat sevgili hocam…”
Levent Kılıç hocamızın fotoğraf dostlarına mesajını aşağıda bulabilirsiniz.
Değerli fotoğraf dostları,
Dostum Kenan Şanlıer’in acı haberi yurt dışın öğrendim. Kendisine son görevimi yerine getiremediğim için büyük bir üzüntü içindeyim. Bütün EFSAD’lı dostların son görev için hazır bulunduklarından eminim.
Kenan’la 1970 yıllara dayanan dostluğumuz, gerçek anlamda EFSAD’ın kuruluşu ile gerçekleşti. Onun da Merter gibi kendine özgü bir kişiliği ve duruşu vardı. Bu duruşu nedeniyle de hep kenarda durmuştur. Hiçbir zaman hiçbir işte öne çıkmamıştır. Bizi yeniden bir araya getiren konu da sivil toplum kuruluşları olmuştur. Yani ülkenin insanını bildikleri aktarma kaygısı bizi bir araya getirmiştir. EFSAD’ın kurucusu olarak ilk mekanımızın her işinde ve her köşesinde emeği vardır. Benim kendi payıma Eskişehir’de fotoğrafla bu kadar yoğun ilgilenmemi sağlayan da, Merter ve Kenan olmuştur. Şimdi ikisi de yoklar; ancak EFSAD fikir anlamında gerçekten onların eseridir. Eğer onlar olmasaydı 1995 yılında benim hiçbir şekilde bu işlere girmem söz konusu olmazdı.
Kenan, fotoğrafa ülkenin sağ-sol diye bölündüğü dönemlerde başlamıştır. Öğrenmek için de çok çaba ve zaman harcamıştır. Bu nedenle de gençlerin gereksiz zaman kaybetmesine, benim gibi çok karşı çıkan bir tavır içinde olmuştur. Derneğin ilk kuruluş günlerinde; “Levendciğim elimizde çok olanak var, dernek yoluyla bunları gençlere sunalım” bu sözleri hala kulağımdadır. Bu konuşmaları daha geçen haftalarda kendisiyle bir kez daha yapmıştım. Son konuşmamız olduğunu bilemezdim. Kendisiyle son konuşmamız da EFSAD üzerine oldu. Ve arkadaşlar aynen şu sözleri söyleyerek ayrıldık: Ben dedim ki; “ ya hocam Merter ve sen beni soktunuz bu işe, EFSAD’a gelmiyorsunuz artık. Hadi Merter gelemez, hocam bari ara sıra sen gel. Bak önümüzdeki günlerde arkadaşlar Avrupa projesine başlıyorlar” . Bana tamam söz, projenin gösterisi ve yemeğine geleceğim, dedi. Kenan’la son görüşmemiz budur.
Arkadaşlar bize yani sizlere düşen görev, ellerinde birçok olanak var iken Eskişehir’in insanına özellikle de gençlere fotoğraf yoluyla hizmet etmeye yönelmiş olan Kenan ve Merter’i unutturmamaktır. 15. yılına ulaşmış olan derneğimizin bunu kurumsal bir yapı içinde yapması gerekir.
Sevgili dostum Kenan, nur içinde yatsın.
Levend Kılıç