EFSAD | Eskişehir Fotoğraf Sanatı Derneği
Aynı kalabalıklarda, zaman içinde kaybolmuş 1’er nefestik…
Manifesto
Ne başındayım hayatın, ne sonunda.
Başı sonu belli olmayan devranda,
Kalmakla, gitmek arası
Saklanmakla, görünmek arası
Konuşmakla, susmak arası
Hayalle, gerçek arası
Bir yavan halde
Ne ateşteyim, ne külde,
Bilinmezlikler arası bir diyarda ARAF tayım
Kısa özgeçmiş:
1973 Eskişehir doğumlu. Fotoğrafla, 2014 yılında Eskişehir Fotoğraf Sanat Derneği tarafından verilen eğitim seminerleri ile tanıştı ve o gün den beri fotoğraf sanatında minik adımlarla yol almaya devam ediyor. 2016 Şubat – 2020 Şubat yılları arasında 4 yıl ESFAD Yönetim Kurulu Üyesi olarak yer aldı. Anadolu Üniversitesinde çalışıyor, evli ve bir kız annesi.
Ödüller:
ADANA ROTARY CLUB 16th INTERNATIONAL PHOTOGRAPHY CONTEST – 2019 yarışmasında Bastırılmış Ruhlar isimli fotoğrafı ile sergileme.
Hilal KESKİN ÖZAY & Selma ERGÜN
Çok çok teşekkür ederim, onere ettiniz :)
Kalabalık içinde hem yok oluşu hem de var olma çabasını görebildiğim harika fotoğraflar. Keyifle İzledim sevgili ELİF :)
Mehmet hocam,
dediğiniz gibi kaybolup gittiğimiz şu günler belki de; hayat koşturması monotonluğundan ev içinde unuttuğumuz o güzel öz çoğalmalarımızın zamanlardır..
Çok teşekkür ederim Mehmet hocam :)
tebrikler Elif cim.. enfes bir çalışma.. yazdıklarında ayrıca güzel ve düşündürücü yaşadığımız şu kaosta.. :)
Kadir hocam,
Bu projemde, görselliğin dışında bir şeyler düşünmeye yönlendirebildim ise ne mutlu bana.
Yorumunuz için çok teşekkür ederim hocam saygılarımla..
Çiçek cim, çok teşekkür ederim :)
Okan hocam, çok teşekkür ederim :)
Yasemin’ cim çok teşekkür ederim canım :)
En sevdiğim seri her zaman söylerim Araf Serisi… Başarılarının devamı diliyorum canım arkadaşım. Şu sıkıntılı günlerde bir nefes molası oldu bu güzel portfolyo.
Çok beğendiğim ve özenerek izlediğim bu fotoğrafları ve sahibini alkışlıyorum.
Işığı, renkleri ve komposizyonları ile güzel bir portfolyo izledim. Emeğine sağlık.
Elif’cim,
“ Aynı kalabalıklarda, zaman içinde kaybolmuş 1’er nefestik…”
Nefes alıp verdikçe var, veremedikçe yok muyuz? Sorusunu sorma gereği duyuyor insan kendine ve yanıt arıyorum. Sonra dönüp bakıyor fiziken olmadığım bu yerkürede nasıl varlığımı devam ettiririm. Tercih burada, kalabalıklar içinde kaybolmak ya da ayrışmak !
Ardından eser/eserler bırakarak veda edenlere selam niteliğinde bu çalışmanı özgün ve kıymetli buluyorum.
Selamlarımla….
Elif eline gözüne sağlık, kaybolup gittiğimiz şu günlere tam uyan bir portfolyo olmuş. Tebrik ederim.